Optimist tot in de kist

Copyright foto boven: Sergios Gklempov (Facebook)

“Mijn naam is Jan Leechburch Auwers. Ik ben geboren in 1922 in Den Haag. Ik heb allerlei jobs gehad. Na een jaar MULO in Rijswijk heb ik vijf jaar in België in Turnhout op de zogenaamde Apostolische School gezeten. We volgden de “Humaniora”-lessen op het St.-Josephcollege in Turnhout, geleid door de paters Jezuïeten, en de Apostolische School was ons internaat. Dat was in die tijd een school waar jongens waren die allemaal priester wilden worden, bij verschillende orden en congregaties, om dan als missionaris uitgezonden te worden. Maar na vijf jaar brak de Tweede Wereldoorlog uit, dus terug naar Nederland. Toen heb ik voor het laatste jaar op het Aloysius College in Den Haag gezeten en eindexamen gymnasium α gehaald. Na het eindexamen ben ik ingetreden in het noviciaat van de jezuïeten, anderhalf jaar. Ik was echter een beetje eigenaardig van houding, ik werd overspannen en op doktersadvies ben ik ermee gestopt. Ik ben toen verder in de oorlog ondergedoken, het langst als huisknecht op het grootseminarie Bovendonk in Hoeven. Ik had gelukkig nog papieren die bevestigden dat ik nog priesterstudent was, waardoor ik vrij was en niet naar Duitsland moest voor de zogenaamde Arbeitseinsatz. Zo ben ik de oorlog doorgekomen. Tegen het eind van de oorlog ben ik nog tolk geweest in het Engelse leger. Daarna heb ik korte tijd bij Philips in Eindhoven gewerkt. Vervolgens in Den Haag bij het Gemeente Ziekenhuis en daarna op het Centraal Indisch Missiebureau, dat werkte voor de missionarissen in de Oost en de West, in wat nu Indonesië is en het overzeese Westelijke Nederlandse gebied, Curaçao, Suriname enzovoort. Toen ben ik bij een firma geweest die voor schuimplastic zorgde, ook een jaar of tien, en daarna ben ik in het boekenvak terechtgekomen. Ik ben vertegenwoordiger geweest, zogenaamd freelance vertegenwoordiger, bij diverse uitgeverijen. Na tien jaar ben ik met eigen zaken begonnen, maar dat had ik nooit moeten doen, want ik had te weinig een zakelijke instelling. Dat is tot mislukken gekomen. Ik heb toen wat jaartjes gewerkt in de beleggingswereld, vooral bij het Wetenschappelijk Adviesbureau voor Beleggers Drs. Matthee te Zeist. Daarna ben ik dus met mijn beste vriend Klaas Beuker in de politiek gerold en vijf jaar hebben we onder Joop Den Uyl in de Tweede Kamer gezeten (1972 – 1977). Vanaf die tijd tot nu toe heb ik heel veel godsdienstig werk gedaan, o.m. met de redactie van tijdschriften als De Brandende Lamp, RKPN-Nieuwsbrief, later, vanaf 1994, Kindschap Gods. Ik heb vooral sinds 1970 veel contact gehad met de zaak van de Vrouwe van alle Volkeren in Amsterdam en de zieneres Ida Peerdeman.”